کد مطلب:32898 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اعتقادات

خـداوند در قرآن مي فرمايد : ان ربكم اللّه الذي خلق السموات و الارض في سته ايام (1) مقصود از شش روز چيست ؟ در آن وقت روز و شبي نبود , بعلاوه , چرا دريك لحظه همه آنها را نيافريده است ؟

سوال فوق مشتمل بر دو قسمت است : قسمت اول اين كه مقصود از شش روز چيست , درصورتي كـه در آغاز آفرينش شب و روزي در كار نبود ؟پاسخ اين قسمت اين است كه اصولا لفظ يوم كه مـرادف آن در زبـان فـارسي كلمه روز است , در هر مقامي روي مناسبتي معناي مخصوصي به خود مي گيرد . مـعـمـولا ايـن لـفـظ در هـمان معناي روز كه ضد شب است به كار مي رود و در قرآن نيز در اين معني زياد به كار رفته است ولي گاهي همين لفظ به معناي دوران استعمال مي شود ,بطوري كه اگر چيزي دورانهاي مختلفي داشته باشد , به هر دوراني يوم ( روز )اطلاق مي گردد . مـثـلا پـيـر مردي مي گويد : روزي كودك بودم , روزي هم جوان بودم , امروز ديگر پيرشده ام چـون ايـن دورانها مانند حلقه هاي زنجير يكي به ديگري مانند سه روز معمولي وصل است , از اين نظريه اين سه دوران مختلف زندگي را به لفظ روز تعبيرمي كند . امـام عـلـيه السلام مي فرمايد : الدهر يومان يوم لك و يوم عليك روزگار دو روزبيش نيست , روزي به نفع تو مي گردد و روزي هم بر زيان توست يعني انسان در طول زندگي خود دو دوران مـخـتـلف دارد , روزي در اوج قدرت است و روزي گرفتار مشكلات ويا به قول كليم كاشاني :بـدنـامي حيات دو روزي نبود بيش آن هم كليم با تو بگويم چسان گذشت يك روز صرف بستن دل شـد به اين و آن روز دگر به كندن دل زين و آن گذشت مسلما منظور كليم از روز نيز , دوران بوده است . روي ايـن بيان , مقصود از شش روز كه زمين و آسمان در آن آفريده شده است , شش دوران است كـه بر زمين و آسمانها گذشته تا به صورت فعلي درآمده است ; يعني ,اين وضع فعلي در زمين و اجـرام آسـماني نتيجه يك سلسله تحولات پي در پي است كه درآنها پديد آمده و در نتيجه پس از طي اين مراحل , به صورت فعلي درآمده اند , حال ممكن است مدت يك دوران , ده ميليون سال يا ده ميليارد سال بوده باشد . قـسـمـت دوم ايـن اسـت كه چرا تمام آنها را در يك لحظه خلق نكرده و بطور تدريج ,خلقت آنها صورت پذيرفت ؟پاسخ اين سوال اين است كه : جهاني كه ما در آن زندگي مي كنيم , جهان ماده اسـت وتـكـامل تدريجي از آثار لاينفك موجود مادي به شمار مي رود و امور مادي بالطبع درطي زمان از صورتي به صورتي درآمده و مراحلي را طي مي نمايد و در نتيجه يك پديده كامل مي شود و زمين و آسمانها نيز از اين قانون مستثنا نيست . شـمـا هـر كـدام از پديده هاي مادي را در نظر بگيريد ملاحظه خواهيد كرد كه تمام آنهاتدريجا از نردبان تكامل بالا مي روند . گـيـاهان و درختان پس از گذشت زماني مثلا به صورت يك بوته گل , يا يك درخت برومند در مـي آيند ; معادن و منابع تحت الارضي , بامرور زمان پس از فعل و انفعالات زيادي متحول به يك مـاده مـعـدنـي مـي شود , حيوان وانسان تا دوران جنيني را در رحم در مدت مخصوصي به پايان نرساند , نمي تواند درجهان وسيعتري زندگي كند و اين قانون در همه جا و همه چيز جهان ماده حكومت مي كند .

---

پاسخ به پرسشهاي مذهبي
مكارم شيرازي - ناصر و جعفر سبحاني 1 - سـوره يـونـس , آيـه 3 ; ( پروردگار شما , خداوندي است كه آسمانها و زمين را درشش روز [ شش دوران ] آفريد . )